Recensie: Mark van der Werf - Meester Mark Draait Door

Dit is een gastartikel geschreven door Geesje. We zullen dit vaker proberen en wie weet zal Geesje een vaste gastblogger worden voor Books With A Beauty Chick.

Titel: Meester Mark draait door

Auteur: Mark van der Werf

Uitgever: Scriptum

Genre: Non-fictie, Onderwijs

Verschenen: 2014

Pagina's: 200

Te Koop: Onder andere bij Bol.com 

Mark van der Werf, verslaggever van het Algemeen Dagblad, heeft op zijn 35e genoeg CEO's en Haagse parlementaire hotemetoten geïnterviewd. Hij zegt de journalistiek vaarwel en wordt leraar op een basisschool in de binnenstad van Rotterdam. In 'Meester Mark draait door' doet hij met veel vaart en zelfspot verslag van zijn nieuwe loopbaan. De onervaren meester maakt een vliegende start: hij strikt veters, plakt pleisters op kapotte knieën en leert zijn groep rekenen en schrijven. Helaas blijft het schooljaar niet zo idyllisch. Een jongen met het Gilles de la Tourette-syndroom roept vijftig keer per dag 'mamamia-pizzeria'. Een meisje dat categorisch zwijgt, communiceert door opzichtig in het kruis van haar leerkracht te grijpen. En de moeder van een aartsluie leerling concludeert dat haar zoon een Winti-kruidenbad en vier weken absolute rust nodig heeft. Geleidelijk groeit bij de voormalige verslaggever twijfel: Heeft hij de juiste carrièreswitch gemaakt? Dromen, durven, doen, blijkt niet zo simpel als het lijkt. De bureaucratie in het onderwijs is enorm. Een leuke les voorbereiden? Helaas, er moet eerst een arrangementenplanning gemaakt worden. De leerlingen de baas blijven, is bovendien moeilijker dan gedacht. Op de Pabo, waar je met broddelwerk prima cijfers kunt scoren, heeft orde houden geen prioriteit. Daar is het belangrijker om een vis te kleien.Uiteindelijk belandt Mark op een skippybal van een haptonoom - en hakt hij de knoop door. (bron: Bol.com)

Mark van der Werf beschrijft in Meester Mark draait door hoe het er aan toe gaat in het onderwijs. Ik ben zelf momenteel bezig met afstuderen aan de pabo en wat Mark in zijn boek beschrijft is voor mij zo herkenbaar. Veel mensen zeggen dat werken in het onderwijs een luizenbaantje is. Lange vakanties, lekker buitenspelen, om half 4 ben je klaar en hoe moeilijk kan het nu zijn om kinderen les te geven? Mark van der Werf maakt duidelijk dat het niet alleen bij lessen voorbereiden en geven blijft. Als leerkracht heb je buiten de lessen allerlei verplichtingen, zoals het verwerken van toetsen, nakijken, leerlingvolgsystemen invullen, ouderavonden, rapporten maken, groepsplannen en handelingsplannen opstellen en nog veel meer zaken die mensen van buitenaf niet weten en niet zien. Die kosten ontzettend veel tijd. 

Nog iets wat Mark duidelijk maakt is dat tegenwoordig ongeveer ieder kind in een ‘hokje’  wordt geplaatst (wat ik persoonlijk erg slecht vind). Al die kinderen hebben een speciale zorg en benaderingswijze nodig. Mark van der Werf heeft o.a. te maken gehad met een jongen met Gilles de la Tourette en een meisje dat communiceert door naar het kruis van de leerkracht te grijpen. Mark leert hoe hij moet omgaan deze leer- en gedragsproblemen en met de ‘bemoeienis’ van ouders als het gaat om onderwijs. Hij blijft echter moeite houden met het leerlingen de baas blijven.

Mijn persoonlijke mening over het boek van Mark van der Werf? Ik vond het boek niet altijd even handig lezen, aangezien veel begrippen worden uitgelegd, die ik door mijn opleiding al kende. Hierdoor kreeg je lange, aan elkaar geplakte zinnen. Dat vond ik het enige minpuntje aan het boek. Mark heeft erg veel zelfspot en dat maakt het zeker leuk. Ik vind dat iedereen die in het onderwijs wil gaan werken, dit boek eerst zou moeten lezen. En eigenlijk zouden niet alleen die mensen, maar juist ook degene die commentaar hebben op het onderwijs. Het schetst zo’n goed beeld van hoe het nu werkelijk zit in het onderwijs. Leerkracht zijn is een mooi beroep, maar ook een zwaar beroep.

Waardering: 4/5